Αλέν-Φουρνιέ

(Alain-Fournier, Λα Σαπέλ ντ’ Ανζιγιόν 1886 – Εσπάρζ 1914). Ψευδώνυμο του Γάλλου συγγραφέα Ανρί-Αλμπάν Φουρνιέ. Από τους κύριους εκπρόσωπους μιας αφηγηματικής τέχνης, λυρικής και εσωτερικής έμπνευσης, αν και το έργο του ουσιαστικά αποτελείται από ένα μόνο μυθιστόρημα, Le Grand Meaulnes (Ο Μεγάλος Μολν) που εκδόθηκε έναν χρόνο πριν πεθάνει –πάρα πολύ νέος– στον πόλεμο. Η παράξενη αναζήτηση, που αναλαμβάνουν οι δύο πρωταγωνιστές του μυθιστορήματος στο τέλος της παιδικής ηλικίας, μέσα σε ένα παραμυθένιο αγροτικό σκηνικό, αντικαθρεφτίζει μια αναζήτηση της ευτυχίας μέσα από τις πρώτες συγκινήσεις της φιλίας και του έρωτα. Στο έργο αυτό ο συγγραφέας μεταφέρει τα βαθιά ίχνη που είχε αφήσει στην ψυχή του μια αισθηματική συνάντηση των εφηβικών χρόνων. Στρέφεται με νοσταλγία προς την εφηβεία –που τη βλέπει ως πνεύμα περιπέτειας, περιέργειας και ανησυχίας, αλλά ακόμα περισσότερο ως ξεχείλισμα ευαισθησίας– και το μυθιστόρημα περιβάλλεται από μια ατμόσφαιρα ονείρου και φυγής από την καθημερινή πραγματικότητα. Αυτός ο τρόπος να αισθάνεται, που τελικά τον έφερε σε μια υψηλή ιδεαλιστική και θρησκευτική ενόραση της ζωής, αντικαθρεφτίζεται στην αλληλογραφία του με τον συγγραφέα Ζακ Ριβιέρ, φίλο του και σύζυγο της αδελφής του. Μετά τον θάνατό του (1914) δημοσιεύτηκαν ποιήματα και δοκίμιά του με τον τίτλο Θαύματα, καθώς και διάφορα κριτικά του κείμενα και δοκίμια.